1° Belgium Lambretta Meet 23 mei 2004

De kers op de taart van het eerste jaar van de vernieuwde Lambretta Club Belgium was de Nationale meeting te Nieuwpoort. Voor deze editie hadden we gekozen om een rit te organiseren is de achtertuin van onze voorzitter Kurt. Daar hij bekend is met het “hinterland” was het voor hem een klein kunstje om prachtige rit te organiseren. Op zaterdag 22 mei verzamelde een 8 tal scooters aan vakantiepark Duinenzicht voor een rustige rit van ongeveer 60 km langs onze Belgische kust. Met hier en daar een stop om de innerlijke mens te versterken.

De dag erna zondag 23 mei was het klapstuk van ons week-end. Een rondrit van meer dan 100 km langs de Yzer en West-Vlaamse dorpjes. Vanaf 9u was het verzamelen aan het Albert I monument.

De opzet van deze vertrekplaats was, een line-up van 50 jaar geleden over te doen en ik mag zeggen dat we daar merkelijk in geslaagd zijn. Ergens rond 10u werd het startschot gegeven en reden we langs de Yzer naar onze eerste halteplaats. De Dodengang, voor mensen die dit voor de eerste maal zagen, mij incluis, was dit wel indrukwekkend. Het moet er zoveel jaren geleden wel ‘gestoven’ hebben. Na een kleine 15 min zetten we verder en al snel hebben we onze eerste pechvogel, een lekke band. Geen probleem, daar we voorzien waren op zulke problemen, hadden we een back-up trailer bij de hand en zouden we dit euvel wel verhelpen bij de middagstop. Rond de klok van 12 hadden we onze lunch stop bereikt gelegen langs een prachtig bos. Na iets meer dan een uurke; zetten we onze koers verder naar het jukebox museum in Menen, meteen ook het verste punt in onze rondrit. Daar kregen we een fantastische uitleg in een sappig lokaal dialect. Moet wel vermelden dat er prachtige exemplaren van o.a Wurlitzers en andere jukeboxen en radio’s stonden./p> Onder een dicht trekkende hemel vertrokken we terug naar Nieuwpoort. Na een 5 tal min hadden we onze eerste plensbui over onze helm. Gelukkig was deze maar van korte duur aangezien we nog enkele ‘boerenwegels’ voor de boeg hadden en het slijk langs onze oren kon vliegen.

Zoals ik al zei, liep de volledig rondrit langs smalle straatje en pittoreske dorpjes. Langs onze wegen kwam we ook dikwijls prachtige kerkhoven tegen van beide Wereldoorlogen. Bij het grootste van de westhoek, hebben we even halte gehouden. Prachtige onderhouden witte grafstenen lagen daar als herinnering aan wat een afschuwelijk tijd moet geweest zijn. Na een moment van bezinning, niet zozeer over dit kerkhof, maar over onze vriend zijn DL, meteen hadden we een tweede pechvogel van vandaag. Voorheen had zijn vriend zijn prachtige originele LD het al begeven. Dus hadden ze er niet beter op gevonden om de rit dan maar verder vanop de trailer uit te rijden. Dit werd op veel vertier onthaald. Met de eindstreep in zicht had ook onze Kurt zijn portie problemen. Naar mate we de eindstreep naderde reed deze steeds trager en trager. We dachten allemaal dat deze niet naar huis wou maar wat we niet wisten was dat hij een probleem had met de zijn LI. Wat later bleek dat zijn vliegwiel was vastgelopen. Maar zoals alle mooi liedjes had ook dit een einde en konden we ‘s avonds moe maar voldaan terug kijken op een geslaagde 1ste Lambretta meeting.

We zijn nu al bezig met daar een vervolg aan de breien. Ik zou zeggen allen op post voor editie 2 (CD)