All posts by admin

Seaside Ride-out 2014

Zaterdag 26 juli was er de 5de editie van de Lambretta Club Seaside ride-out.
Traditie getrouw nam François de organisatie voor zijn rekening samen met enkele vrienden.

De vertrek en aankomst locatie was dit jaar in Pollinkhove, waar om 13h00 de rit vertrok richting Ieper en omstreken in kader van de herdenking WO-I 100 jaar later.
Na een ontspannende rit langs de ijzer werd het al snel tijd voor een eerste stop. Vandaar ging het verder naar de militaire begraafplaats Tyne Cot te Passendale (Zonnebeke). Tyne Cot is de militaire begraafplaats met het grootste aantal Britse gesneuvelden op het Europese vasteland.

De volgde halte was de Meense Poort in Ieper. voor de dagelijkse last post waren we iets te vroeg, maar niettemin wel een unieke gelegenheid voor een aantal mooie foto’s van de Lambretta  line-up in een tijdloze omgeving, voor de vele toeristen aldaar.
Na een korte wandeling en verfrissing ging de colonne terug richting vertrekpunt maar niet zonder nog een laatste stop te houden in, hoe kan het ook anders, een ambachtelijke brouwerij. Dit moet je echt wel weten te vinden, want van buitenaf zou niemand vermoeden welke activiteiten de Struise Brouwers in het oude schoolgebouw onderhouden.

Terug in Pollinkhove was er nog ruim tijd om wat bij te kaarten over de voorbije dag en te genieten van een maaltijd.
Als snel schalde er heerlijke soul music uit de klankkasten en kon de avond ingezet worden. Aan de volle bakken ‘verfrissingen’ te zien kon die wel nog even gaan duren…
(met dank aan Stefan voor de foto’s)

check ook de Facebook pagina

Vlaamse Ardennen 2005 Ardennes Flamandes

Zondag 31/07/05, 12u30, Parking van de Spar. Er staan al enkele scooters op mij te wachten. Samen met onze pa vervoeg ik de groep. Nu is het afwachten hoe groot de opkomst zal zijn. Plotseling horen we in de verte het zalige geluid van scooters in aantocht. Een hele bende van Gent en omstreken komt de parking opgesnord. Daarna komen de 50cctjes in hun spoor aangetuft. In totaal zijn er 29 scooters waarvan 9 Lambretta’s ( ik met een TV serie 3, onze pa met een Li serie 3, Kurt met zijn TV serie 3, Mr. en Mevr. Vanheule met een TV serie 2, vriend van hun met een SX 200, Sam met een LD serie 3, Tom met een Li serie 2 en last but not least Jan met een Li serie 2)
13u15, We starten onze scooter en storten ons in het avontuur. Langs smalle baantjes en landelijke wegen komen we aan op oude Kwaremont. Een kasseistrook die de vering van onze scooter deftig test. Eens boven kruisen we de weg en plotseling staan de naambordjes in het Frans. We bevinden ons in het Franse gedeelte van de Kluisberg. Langs Russignies beklimmen we terug de Mont d’encluis.
Patersberg
Als men dacht dat we het ergste zouden gehad hebben was dat buiten de Patersberg gerekend. De Patersberg is heuvel met een maximum stijgingspercentage van meer dan 20 % en dat kan tellen. Eens boven kijken we achterom en zien we dat iedereen dit met glans heeft doorstaan. Van al die inspanningen krijgt ne mens dorst en zo komen we aan op het hoogste punt van Vlaanderen . Café den Hotond is als een oase in de woestijn. Dit zou een leuke tussenstop geweest zijn waren het niet dat de zaak gesloten was. Maar geen nood, er zijn nog verschillende cafés in de buurt. Waarom niet een bezoekje brengen aan de stad Ronse. Ronse een oude industriestad die nu terecht trots mag zijn op zijn nieuwe marktplaats. Leuke line up, vind je niet. Na een drankje en een plasje zetten we onze tocht verder. Vanuit Ronse rijden we naar Schorisse en Marke-Kerkem. Om zo naar de finale berg te rijden, de koppenberg. Dit is nu de derde editie van de Vlaamse Ardennen rondrit en iedere keer is dit de apotheose van de rondrit. Als een bergbeklimmer komt me boven met een zalig gevoel van voldoening. Zo van mijn machine heeft het gehaald. Voor mensen die na het lezen van dit artikel en het bekijken van de foto’s ook goesting hebben gekregen om eens mee te rijden, wel die zijn meer dan welkom op de jaarlijkse LCB rondritten. Misschien tot dan. Christophe,

Dimanche 31/07/05 12h30, Parking du Spar. Et déjà il y a des scooteristes qui m’attendent. Mon père et moi nous nous joignons au groupe. Espérons qu’il y aura du monde! Soudain dans le lointain on entend le ronronnement de scooters qui s’approchent. Toute une bande de Gand et environs montent sur le Parking, suivi des petites 50cc. Au total il y a 29 scooters dont 9 Lambrettas ( ma TV série 3, mon père avec une Li série 3, Kurt avec sa TV série 3, Tom avec une Li série 2 et last but not least Jan aussi une Li série 2)
13h15, on enfourche notre scooter et on commence l’aventure. En passant par de petites routes étroites et champêtres nous arrivons à «oude Kwaremont». Ce petit tronçon de pavés est un vrai banc d’essai pour la suspension de nos scooters. Arrivé en haut toutes les indications sont subitement en français. Nous sommes sur la partie francophone du «Kluisberg». Par Russeignies on fait l’ascension du Mont de l’Eclus.
Patersberg
Ce n’est pas terminé le pire doit encore venir en passant par «Patersberg». Le Patersberg est une colline qui a une montée de 20% ce qui n’est déjà pas mal. D’en haut on peut se retourner pour voir que tout le monde a passée cette épreuve avec succès. Ce genre d’exercice donne soif, on est au plus haut point de Flandres. Café den Hotond est une oasis au milieu du désert. Ceci aurait été idéal pour faire un arrêt : c’était fermé. Mais pas de problèmes il y assez de cafés dans le coin. Pourquoi ne pas faire une petite visite à Renaix? Renaix est une ancienne ville industrielle qui peut être fière de sa nouvelle grand-place. Après un rafraîchissement on continue le trajet. De Renaix on roule vers Schorisse et Marke-Kerkem. Le Koppenberg est la dernière colline. Ceci est la troisième édition de la Randonnée des Ardennes Flamandes et à chaque fois c’est ici l’apothéose. Comme un alpiniste, il me vient un sentiment de bien-être ; ma machine a tenu le coup. Pour tout ceux qui attrape l’envie d’accompagner , après avoir lu cet article ou après avoir vu les photos, rendez-vous l’année prochaine pour la Randonnée annuelle du LCB des Ardennes Flamandes.

Belgium Lambretta Meet 2006

3° Belgium Lambretta Meet  13 mei/mai 2006

Dit jaar lag het parcours te midden van de Vlaamse Ardennen. De rit werd ingedeeld in twee delen van telkens ongeveer 50km. Bang volgde ik de weersvoorspelling op de voet en helaas, voor zaterdag 13 mei beloofden ze niet veel goed.

Nu ja, goed of slecht, de meeting zou plaats hebben. Zaterdagochtend, met nog kleine oogjes keek ik buiten of dat het regenfront, zoals ons Sabine dat mooi kan verwoorden, al te zien was. Maar tot mijn grote opluchting was het een mooie blauwe lucht met hier en daar wat zonnestralen. Zouden de weermannen en vrouwen zich vergist hebben ( alsof het de eerste keer zou zijn). Om 9 uur was ik op het verzamelpunt en dan was het wachten op de eerste deelnemers. Als eerst was mijn oom aangekomen. Zijn Vespa was mooi opgekuist en klaar voor het zware werk. 9u30 nog steeds niemand in zicht. Nu en dan wel eens een moto maar geen scooters. 9u45, een hele reeks Vespa’s komen het pleintje opgereden. Allemaal mensen van de Vespaclub van Oostende. Met zijn tienen waren ze. Ondertussen komen met mondjes maat nog enkele scooter aan. Ook een BMW GS rijdt het pleintje op. Het was onze goede vriend van squadra veloce vanuit Limburg, die eens een kijkje kwam nemen en vroeg of dat hij een eindje mocht meerijden. Voor ons geen probleem.
Wit tarwe bier
10h00, iedereen klaar en weg waren we. Na ongeveer 20 km was er een stop voorzien in Mater. Mater is een klein dorpje die in streek bekend is voor zijn wit tarwe bier.
Ook is Mater bekend voor zijn Roman brouwerij, waar nog tal van andere streekbier worden gebrouwen.
De brouwerij konden we spijtig genoeg niet bezoeken wegens te kleine groep maar het café van de brouwerij kon ons wel bekoren.
Met een klein lentezonnetje op onze snoet en een pintje op het terras, was de rit al deels geslaagd. Na een korte pauze, was onze Lambretta terug aan de beurt. Langs de gemeente Horebeke, Zegelsem, Schorrise, Louise-Marie werden we terug verwacht in Nukerke voor de broodjes lunch. In de namiddag ging de rit richting Kluisbergen. Niet te vergeten dat we onderweg ook menig heuvel hadden beklommen waaronder: Taaienberg, Boigneberg, kopenberg, Eikenberg, Patersberg……. Als apotheose van de dag vond ik de rit door het Kluisbos. Dit is een verharde weg van ongeveer 3 a 4 km compleet door den bos. Echt de moeite waard om eens mee te maken. Midden in het bos hielden we dan halt bij een klein cafeetje waar een consummatie voorzien was. Vanhier was het terug naar huis. Na een kleine sprong in het Waalse gedeelte ( Russignies en Monte d’Encluis) waren we terug op het pleintje aangekomen. Iedereen had een leuke dag gehad, geen spatje regen en hier en daar zelfs een verbrande neus. Nogmaals wil ik iedereen bedanken van de organisatie ( volgwagen, broodjes, cafetaria) voor de vrijwillige medewerking en op naar de 4de editie volgend jaar.

Belgium Lambretta Meet 2005

2° Belgium Lambretta Meet  21-22 mei/mai 2005

Français:…
Met een stralende zondagmorgen ben ik van Edegem(Antwerpen) naar Visé vertrokken. De weersvoorspellingen waren twijfelachtig; West + Oost Vlaanderen droog en mooi; de Ardennen meer bewolking en regen op ’t einde van de dag. De samenkomst was dus in Visé aan de “Collégiale St. Martin”. We waren er ontvangen door Christophe en Sam met een kopje koffie en een croissant. De deelnemers kwamen zich druppelsgewijs aanmelden en het is met enkele minuten vertraging (er zijn altijd laatkomers) dat Sam een kleine briefing hield om het verloop van de dag uit te leggen. We gingen dus in file rijden volgens het “Follow up systeem”. Sam reed dus vooraan en aan elk kruispunt moest elke maal de 2de en/of 3de de straten afzetten zodanig dat de kolonne veilig en volledig over kon. In de loop van de dag heeft vrijwel iedereen zijn oppassersbeurt gehad. Het waren toch de snelste scooters die het meeste aan bod kwamen! Bedankt aan hen!!! We waren met 8 Lambretta’s, 9 Vespa’s, 5 Dax, 1 Henkel Tourist en 3 mede passagiers dus in het totaal 26 deelnemers. Ongeveer een 20 km na het vertrek kwamen we aan de abdij “Val Dieu” en wie zegt abdij, zegt …lekker abdij bier. Nadien reden we door het land van Herve langs typische wegen kronkelend en heuvelachtig naar Vaux-sous-Chèvremont voor de lunch. Na het eten moesten we nog +/- 70km afleggen maar dit ging zonder moeite want het waren zo’n aangename wegen dat de km’s zo voorbij flitsten. Esneux, Neupré, Flémalle, Fléron reden we voorbij , nog een laatste stop om ons drankbonnetje te kunnen gebruiken en dan laatste afstand via Grace-Hollogne, Awans, Oupeye en terug in Visé.

Slot


we hebben 125 km afgelegd en we hebben geen druppel regen gezien alhoewel de wolken soms heel bedreigend waren. Geen enkele noemenswaardig mechanisch probleem. Sam zou een goede leverancier voor bouten en moeren moeten vinden want die komen gemakkelijk los, eerst zijn central stand en dan zijn reservewiel. Toch een mooie kleur je LD , Sam !!!!  (Michel)

Pour les 2 Flandres beau et sec et pour les Ardennes plus de nuages et pluie en fin de journée. Un comité d’accueil attendait les participants à la Collégiale de Visé avec une tasse de café et un croissant. Lorsque tout le monde était la, Sam a donné quelques explication quant au déroulement de la journée. Nous allions donc pratiquer le système “Follow up”. Cette à dire que Sam roulera devant pour montrer le chemin et aux croisement c’est chaque fois le 2e et/ou le 3e qui devait sécuriser le carrefour pour la colonne de scooters. Je crois qu’au courant de la journée à peu près tout le monde à eu son tour. Les plus rapides naturellement un peu plus souvent. Nous étions à 8 Lambrettas, 9 Vespas, 5 Dax, 1 Henkel Tourist et 3 passagères au total dons 26 participants; ce qui n’est pas mal du tout pour un 2e Lambretta meeting Belge. A peu près 20km après le départ on s’est arrêté pour l’apéro à l’Abbaye de Val Dieu. Puis nous avons roulé à travers le pays de Herve et ses paysages typiques pour arriver à Vaux-sous-Chèvremont pour le lunch. Il restait encore 70 km à faire et cela s’est fait en un temps trois mouvement tant la route était belle et agréable. Nous avons passé Esneux, Neupré, Flémalle, Fléron, un dernier arrêt pour pouvoir utiliser notre dernier ‘bon boisson’ et puis via Grace-Hollogne, Awans, Oupeye et c’était le retour à Visé.

Fin

Nous avons parcouru 125 km et nous n’avons pas vu une goûte de pluie malgré les nuages très menaçant. pas de problèmes mécaniques. Sam devrait trouver un meilleur fournisseur de boulons et écrous car ils se desserrent un peu facilement. D’abord le pied central, puis sa roue de secours. Mais il a une belle couleur ton LD , Sam. (MK)

Belgium Lambretta Meet 2004

1° Belgium Lambretta Meet 23 mei 2004

De kers op de taart van het eerste jaar van de vernieuwde Lambretta Club Belgium was de Nationale meeting te Nieuwpoort. Voor deze editie hadden we gekozen om een rit te organiseren is de achtertuin van onze voorzitter Kurt. Daar hij bekend is met het “hinterland” was het voor hem een klein kunstje om prachtige rit te organiseren. Op zaterdag 22 mei verzamelde een 8 tal scooters aan vakantiepark Duinenzicht voor een rustige rit van ongeveer 60 km langs onze Belgische kust. Met hier en daar een stop om de innerlijke mens te versterken.

De dag erna zondag 23 mei was het klapstuk van ons week-end. Een rondrit van meer dan 100 km langs de Yzer en West-Vlaamse dorpjes. Vanaf 9u was het verzamelen aan het Albert I monument.

De opzet van deze vertrekplaats was, een line-up van 50 jaar geleden over te doen en ik mag zeggen dat we daar merkelijk in geslaagd zijn. Ergens rond 10u werd het startschot gegeven en reden we langs de Yzer naar onze eerste halteplaats. De Dodengang, voor mensen die dit voor de eerste maal zagen, mij incluis, was dit wel indrukwekkend. Het moet er zoveel jaren geleden wel ‘gestoven’ hebben. Na een kleine 15 min zetten we verder en al snel hebben we onze eerste pechvogel, een lekke band. Geen probleem, daar we voorzien waren op zulke problemen, hadden we een back-up trailer bij de hand en zouden we dit euvel wel verhelpen bij de middagstop. Rond de klok van 12 hadden we onze lunch stop bereikt gelegen langs een prachtig bos. Na iets meer dan een uurke; zetten we onze koers verder naar het jukebox museum in Menen, meteen ook het verste punt in onze rondrit. Daar kregen we een fantastische uitleg in een sappig lokaal dialect. Moet wel vermelden dat er prachtige exemplaren van o.a Wurlitzers en andere jukeboxen en radio’s stonden./p> Onder een dicht trekkende hemel vertrokken we terug naar Nieuwpoort. Na een 5 tal min hadden we onze eerste plensbui over onze helm. Gelukkig was deze maar van korte duur aangezien we nog enkele ‘boerenwegels’ voor de boeg hadden en het slijk langs onze oren kon vliegen.

Zoals ik al zei, liep de volledig rondrit langs smalle straatje en pittoreske dorpjes. Langs onze wegen kwam we ook dikwijls prachtige kerkhoven tegen van beide Wereldoorlogen. Bij het grootste van de westhoek, hebben we even halte gehouden. Prachtige onderhouden witte grafstenen lagen daar als herinnering aan wat een afschuwelijk tijd moet geweest zijn. Na een moment van bezinning, niet zozeer over dit kerkhof, maar over onze vriend zijn DL, meteen hadden we een tweede pechvogel van vandaag. Voorheen had zijn vriend zijn prachtige originele LD het al begeven. Dus hadden ze er niet beter op gevonden om de rit dan maar verder vanop de trailer uit te rijden. Dit werd op veel vertier onthaald. Met de eindstreep in zicht had ook onze Kurt zijn portie problemen. Naar mate we de eindstreep naderde reed deze steeds trager en trager. We dachten allemaal dat deze niet naar huis wou maar wat we niet wisten was dat hij een probleem had met de zijn LI. Wat later bleek dat zijn vliegwiel was vastgelopen. Maar zoals alle mooi liedjes had ook dit een einde en konden we ‘s avonds moe maar voldaan terug kijken op een geslaagde 1ste Lambretta meeting.

We zijn nu al bezig met daar een vervolg aan de breien. Ik zou zeggen allen op post voor editie 2 (CD)

 

Belgium Lambretta Meet 2008

5° Belgium Lambretta Meet

Op 18 mei 2008 was het de beurt aan de 5° Belgium Lambretta Meet. Dit keer had Erwin een mooie rit in elkaar gestoken met als thema Katarakt.
De rit ging van start op de markt van St. Truiden en van daaruit de mooiste plekjes van Limburg te doorkruisen met onderweg een spots uit de serie Katarakt.
Een val partij en een lichte aanrijden met terug een valpartij waren weliswaar een beetje zwart lap over deze anders wel voortreffelijke rit.
Een aantal sfeerfoto’s: